به میزانی که از عشق آگاهی دارید، ایمان دارید.

من  اهل وفا بودم , من عشق و صفا بودمزاندیشه رها بودم , من مشق خدا بودم(  روشنا ) ***من باد ام و من آب امبال و پر  آفتاب امدر خواب ام و در تاب املولی وش مهتاب اممن آتش و من خاک امیال و بر افلاک اممی دوزم و می چاک امخنیاگر دل پاک اممن آدم و ذی جودمموجودم و مو جودمزآغاز  ازل بودمپایان غزل ، عود امهم موسی این رود امدردانه و مسعودمهم انس ام و جن بودمابلیس ام و مسجود اممن عشق نظر باز امپ به میزانی که از عشق آگاهی دارید، ایمان دارید....

یک لحظه, نوری روشنا*  از تیرگی هایم ربود*****وقتی که,  هستی را خدا*عین عدم,  می آفرید*وقتی که چشمان مرا*چون چشم خود, رعنا کشید*وقتی خدا,  ناز مرا*نزد ملائک می خرید*یک لحظه,  اشک آگهی*از نور چشمانم, چکید*دیدم که عاشق گشته ام ,*عشق گشته من را  آگهی*من عارف از  خود گشته ام,*عقل, بی خبر, در ابلهی*من بودم و دم بود و هی*من پیر و من سلطان و کی*گردیده ام در نای و نی*امروز و فردا ها و دی*یک لحظه ار به میزانی که از عشق آگاهی دارید، ایمان دارید....

من دل ز  لا وا داده ام , دل را به الا داده اممن کوس رسوایی زنم , رسوا تر از بیش ام, بیا   ***   در بازکن، ای ساقیا ای ساقی جانم بیا دل , باده نوش جان شده ای جان جانانم  بیا من خواب و بیدارم، بیا مدهوش و هوشیارم، بیا عشقم  بده، شورم بده ای جام پنهانم  بیا من عشق می بویم بیا من شور می جویم بیا یوسف در این کویم بیا فرهاد این کوهم بیا من عاشق روی تو ام ساقی دل جویم بیا من عارف هوی تو ام گیسو ی آن موی به میزانی که از عشق آگاهی دارید، ایمان دارید....